mithatmarul

By: mithatmarul

Haz 02 2013

Etiketler:geziparkı, istanbul, taksim

Kategori Uncategorized

Yorum bırakın

Ne duydunuz, ne gördünüz, nasıl değerlendirdiniz bilmiyorum.

Evet siyasi partiler, kızgın protestocular, küfür edenler var. Ama bunların hepsi bugün bu kimliklere büründü. Bundan önceki 3 gün boyunca biz gülümseyen insanlardık. parkta nasıl şarkılar söylediğimizi görseniz, mutluluktan ağladığımı bilseniz… Şimdi şiddet o kadar tırmandı ki nerde kim ne için ne yapıyor anlaşılmıyor.

gecesine uyuyan insanların çadırlarına gaz bombası atıldı, insanlar kaçışmaya çalışırken-canlı yayında izledik- üzerlerine beton duvar yıkıldı, taksim meydanında o sabahki baskını ve insafsızlıkları oturma eylemiyle protesto eden pasif eylemcilerin üzerine TOMA sürüldü.

Bunlar haksızlık dolu şeylerdi, Anadolu’da son 10 yıldaki yıkımları düşünün… Vadilerini terk eden insanları, yüzyıllardır yaşadığı köyde yaşamaya devam etmek istediği için jandarması tarafından dövülenleri düşünün.

Yıkım şehrin ortasına geldiğinde, şehrinin nasıl bir yer olacağına dair en azından fikrinin alınmasını isteyen insanlar, gidip sadece parkta durdu. Şarkı söyledi. Uyudu.

Bugün olayların 4.günü, İstanbuldaki herkes sanki burada, kimse uyumuyor gibi günün her saati sokaklar kalabalık.  Sürekli pencerelerden tencerelerden seslerle, alkışlarla; caddelerden arabalar kornalarla ses çıkarıyor İstanbullular. Ben son iki gündür Fındıklı’dayım. Genelde ofiste duruyorum, buradan gelen geçene çorba,çay-su var gelin dinlenin diyorum. Eylemin yiğitlerinden sayılmam. gün içinde ve gece dışarı çıkıp sadece yürüyorum. herkes gibi. diyoruz ki böyle olmaz. yaptığınız insanlık değil, bu nefretiniz neden? duymuyorlar biliyor musunuz, konuşmuyorlar. Su içtiklerini görmedim, yemek yediklerini görmedim. Biz suyumuzu, ilacımızı yemeğimizi paylaşıyoruz, biz çektiğimiz acıyı birbirimize sarılarak, gözlerimizi birbirinin eşarplarına silerek dayanıyoruz bunlara. yoksa dayanılmaz.

evet şimdi barikat kurmayı öğrendik, gazı tutup geri atmayı öğrendik, hangi yollardan yürümemiz gerektiğini, kimlerin provakatör olduğunu öğrendik. geri çekildik, gaz atmayacağız diyen devletin yöneticilerine inanmamayı öğrendik, çünkü tam şu an Beşiktaş’ta insanlar iki taraftan sıkıştırılmış durumdalar.

Bu bir savaşa dönüştü ya da işgal demeli. halkının nefesini işgal, bedenini işgal…

Biz sakin olmalıyız.

Şu an çok dikkatsiz bir kitle var, Kürtleri, eşcinselleri, doğa korumacıları, barışçılları olayın dışında bırakan bir eylemlilik var. Bu saydığım tarafları beğenmiyor olabilirsiniz ama oradaki direnişi onlar başlattı, onların emeği ve mücadelesi bizi sokağa döktü.

Bizim gücümüz kalabalıklığımız, şiddet onların övüncü. Bunu kaybetmeyelim. Birbirimizle olalım, birbirimizi tedavi edelim.

#direngeziparkı